Naar inhoud springen

Dominique Blanc

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dominique Blanc
Dominique Blanc in 2009 op het filmfestival van de Karlsbad
Dominique Blanc in 2009 op het filmfestival van de Karlsbad
Algemene informatie
Geboren 25 april 1956
Geboorteplaats Lyon
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Werk
Jaren actief 1981 - heden
Beroep Actrice
(en) IMDb-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film
Frankrijk

Dominique Blanc (Lyon, 25 april 1956) is een Frans actrice en lid van de Comédie-Française. Ze is winnaar van vier Césars en drie Molières.

Dominique Blanc werd op 25 april 1956 geboren in Lyon (Plateau de la Croix-Rousse) als vierde van vijf kinderen. Haar moeder was een verpleegster en haar vader gynaecoloog en verloskundige.

Na haar studies architectuur, volgde Blanc theatercursus in 1980 in Cours Florent. Ze werd in eerste instantie drie keer geweigerd aan het conservatorium. De toneelregisseur Patrice Chéreau merkte haar op tijdens een studentenvoorstelling gewijd aan Tsjechov en vroeg haar voor Peer Gynt van Henrik Ibsen. Na een aantal jaren in het theater verkoos Blanc de filmset. In 1986 overtuigde Régis Wargnier haar om een alcoholische vrouw spelen in zijn speelfilm La Femme de ma vie. Blanc speelde midden jaren 1980 en de jaren 1990 in drama- en kostuumfilms. Blanc werd negenmaal genomineerd voor een César waarvan ze er vier won. Driemaal de César voor beste vrouwelijke bijrol in 1991, 1993 en 1999 respectievelijk voor Milou en mai van Louis Malle, Indochine van Régis Wargnier en Ceux qui m'aiment prendront le train van Patrice Chéreau. Ze won een César voor beste actrice in 2001 voor haar rol van een verlaten vrouw die een prostituee wordt op de luchthaven van Orly in Stand-by van Rosh Stéphanik. Op het filmfestival van Venetië 2008 won Blanc de Coppa Volpi voor beste actrice voor haar rol in L'Autre van Patrick Mario Bernard en Pierre Trividic.

Voor haar theaterwerk won Blanc ook drie Molières voor beste comédienne, in 1998 voor Une maison de poupée van Henrik Ibsen, in 2010 voor La Douleur van Marguerite Duras en in 2016 voor haar rol van la Marquise de Merteuil in Les Liaisons dangereuses van Pierre Choderlos de Laclos.

Dominique Blanc in 1993 tijdens de 18e Césaruitreiking

Buiten de Comédie-Française

[bewerken | brontekst bewerken]

Comédie-Française

[bewerken | brontekst bewerken]

Aangesloten bij de Comédie-Française op 19 maart 2016.

Prijzen en nominaties

[bewerken | brontekst bewerken]

De belangrijkste:

Jaar Prijs Categorie Film Uitslag
2010 César Beste actrice L'Autre Genomineerd
2003 César Beste vrouwelijke bijrol C'est le bouquet ! Genomineerd
2001 César Beste actrice Stand-by Gewonnen
1999 César Beste vrouwelijke bijrol Ceux qui m'aiment prendront le train Gewonnen
1995 César La Reine Margot Genomineerd
1993 César Indochine Gewonnen
1991 César Milou en mai Gewonnen
1990 César Beste jong vrouwelijk talent Je suis le seigneur du château Genomineerd
1987 César La Femme de ma vie Genomineerd
[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Dominique Blanc van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.